Elzevira

This summer I went swimming,
This summer I might have drowned
But I held my breath and I kicked my feet
And I moved my arms around, I moved my arms around.

This summer I swam in the ocean,
And I swam in a swimming pool,
Salt my wounds, chlorine my eyes,
I'm a self-destructive fool, a self-destructive fool.

This summer I swam in a public place
And a reservoir, to boot,
At the latter I was informal,
At the former I wore my suit, I wore my swimming suit.

This summer I did the backstroke
And you know that's not all
I did the breast stroke and the butterfly
And the old Australian crawl, the old Australian crawl.

This summer I did swan dives
And jackknifes for you all
And once when you weren't looking
I did a cannonball, I did a cannonball.

Loudon Wainwright

SWIMMING SONG

In de zomer  van 2000 heb ik  gezwommen alsof mijn leven ervan afhing of zoals je in het Ilaliaans zegt, ik had 'energie te koop'.  Als je eenmaal ontdekt wat je energie geeft dan kun je die energie vervolgens weer delen.  In 20-07-2001 op mijn 40ste verjaardag was ik laat op de middag alleen in het zwembad mijn baantjes aan het trekken. Het had die middag geomweerd en nadat het zwembadpersoneel iedereen uit het bad had gestuurd was er niemand meer teruggekomen. 

Op m'n 40ste verjaardag alleen in een zwembad voelde aan de ene kant als een ongeloofelijke luxe, waarbij het zwembad opeens nog groter leek dan het is, maar voelde ook als een misplaatste eenzaamheid.   Verjaardagen horen in gezelschap gevierd te worden, bedacht ik tijdens het baantjes trekken. In een regelmatig ritme door het water is een geweldige beweging,  waardoor na snel je hersenactiviteit tot rust komt. Zoals met alle sporten waarschijnlijk het geval is, spoel je alle spanningen en muizenissen van de dag ermee weg. 

Om het melancholieke gevoel te verjagen had ik bedacht  iom juist  iets te doen dat ik al sinds mijn zeventiende niet meer had gedaan.  Iets dat mijn kinderen allemaal kunnen en waar ze een middagje zwembad beter mee doorkomen dan met zwemmen.  ik wilde die verjaardag bezegelen met iets dat ik dan voor het laatst van mijn leven zou gaan doen, namelijk springen van de 3-meter plank.  

Op de middelbare school zwommen we de hele zomer in een zwembad van olympisch formaat waarlangs aan de kopse kant een complete duiktoren stond met dubbele planken voor 1 en 3 en een dubbel 5-meter platform en op de top het 10-meter platform.  Springen van 3-meter deden we eindeloos. Het 5-meter platform daar durfde ik alleen bovenop te staan maar al niet meer naar beneden te kijken zonder de rand vast te houden en het 10-meter platform ben ik zelfs de ladder nooit van op geweest.   Geval van hoogtevrees.

Ik zal een jaar of 16 zijn geweest toen ik nog eens een middag eindeloos heb staan bibberen op die 3-meter plank in een poging om ervan af te duiken.  Nadat ik dat dan eindelijk had gedaan, vond ik het alleen maar minder leuk  en heb ik het verder bij springen gelaten. En op die bewuste verjaardag ben ik nadat ik zeker wist dat zelfs het zwembad personeel niet keek, gesprongen.  Dat was dan dat. Lekker voor het laatst. 

Voor m'n 21ste verjaardag kreeg ik van moeder een merklap cadeau,  geborduurd in kruissteekjes waarin ze de eerste 21 levensjaren verbeeld heeft volgens het oud-Hollandse merklap principe. Een beeldverhaal in 7 fases, voor elke fase een rijtje typerende beeldtenissen die van links naar rechts 'gelezen' het verhaal vertellen. Langs de randen staan enkele regels van het gedicht van Rudyard Kipling en een paar regels van een liedje van Yves Duteil. Met die teksten krijgt het beeldverhaal een boodschap en een overdenking mee.

IF  is niet belerend, want als je, ja als je ... een verstandig, en evenwichtig mens bent, als je ... Wat dan, dat zegt Kipling wijselijk niet, dat laat hij aan de lezer over om aan te vullen.  Geschreven tussen 1895 en 1909 is het toch geen moralistische tekst. Het wijst de weg, maar laat aan de verbeelding van de lezer over hoe die weg te bewandelen. Als je maar ...

Hoe begin je een zin niet met als ... ja als, dan.

IF you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: 'Hold on!'

If you can talk with crowds and keep your virtue,
' Or walk with Kings - nor lose the common touch,
if neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And - which is more - you'll be a Man, my son!

Rudyard Kipling

NieuwerOverzicht