Elzevira

Waarom kan ik nou niet slapen? Vraag ik me al een half uur naarstig af. Waar komt die streep licht vandaan die op mijn gezicht valt terwijl ik probeer te slapen? Ik trek het gordijn beter dicht. Te kort! Dan maar open en ja dit is het uitzicht uit mijn bed. Dan moet je je bed maar niet voor ‘t raam zetten zal de maan gedacht hebben terwijl hij recht op mijn raam schijnt . Ik zal je hebben kreng, je slaapt morgen maar in de trein op weg naar werk. Pfff... de Rijn ligt er een stuk rustiger bij. De rivier absorbeert de straling, kaatst hem terug en zwelgt in ‘t licht. Er valt te leren van de rivier ook ‘s nachts.

A lua começa ser real

E a lua mascara misteriosa sobre a tua face.

Todos os sons soam de outra maniera

Quando tu vens.

Quando tu entras baixam todas as vozes,

Ninguem te ve entrar.

Ninguem sabe quando entraste,

Senao de perente, vendo que tudo se recolhe,

Que todo perde as arestas e as cores,

E que no alto ceu ainda claramente azul

Ja crescente nitido, ou circulo branco, ou mera luz nova que vem,

A lua comeca a ser real.

(Alvaro de Campos 30-06-1914)

Vorige week donderdagavond kwamen Pieter en ik terug van het eerste optreden van het NBE met hun nieuwste  programma " Van de Weemoed en de Troost." Samen met de wereldberoemde fadista Ana Moura speelden ze het Veenendaalse publiek naar de oevers van de Taag, naar de plek waar de fado zijn wortels heeft. 

Ben al een tijdje van plan om eens naar Portugal te gaan.   Tijdens mijn studie Italiaans volgde ik colleges Portugees omdat het weer een Romaanse taal erbij was en het een taal is die beter in het gehoor ligt dan Spaans. Een taal kiezen op zijn klank is wat ik zo vaak heb gehoord over Italiaans, maar dan kan ik me er weer niets bij voorstellen.  Blijkbaar levert  de onverstaanbare klank een fraaier geluid op dan als die klank gekoppeld is aan de betekenis.  Misschien wel tegenstrijdig maar ik heb het vaker gedacht tijdens het luisteren naar gedichten in een onbekende taal.  

Behalve taalverwerving kregen we  ook een korte inleiding in de Portugese literatuur en tijdens die cursus maakten we kennis met de gedichten van  Fernando Pessoa.  Zijn veelzijdige en in sommige opzichten verknipte persoonlijkheid bracht hem er toe om te publiceren onder verschillende pseudoniemen.  Een van die personages   was Alvaro de Campos.

Nachtelijk wandelingen bij volle maan zijn ook door het Leersumse bos een belevenis. Het witte licht van de maan geeft de paden helder aan, de donkere silhouetten van de bomen steken af tegen de zilverkleurige omgeving.    Het is stiller, veel stiller dan anders.    Soms schrikt er een ree op van het geluid van de naderende voetstappen , of door het gesnuffel van Fret.  Maar zelfs Fret is rustiger dan overdag in het bos en bijna altijd houdt een bosuil  ons gezelschap met zijn roep om aandacht van een maatje, en eigenlijk wordt hij ook altijd beantwoord met een roep vanuit een boom uit een verder gelegen deel van het bos. 

Sleetje rijden  met de kinderen  en met bijna volle maan.  Gewoon  in het Wolvengat,, vlak achter de tombe van Nellestijn,  is een herinnering die elke nachtelijke wandeling weer opdoemt en maakt en die me dieper het bos in drijft, want er zijn nachten dat je een een gedicht kunt lezen bij maanlicht. 

En de maan een masker van mysterie over een gelaat.

Alle klaken klinker anders

Wanneer gij  komt.

Wanner gij binnentreedt dalen alle stemmen,

Niemand ziet u binnentreden.

Niemand weet wanner ge zijt gekomen,

Tenzij  plotseling, ziende dat alles in zich keert,

Dat alles lijn en kleur verliest,

En dat in de nog helder blauwe hoge hemel,

Duidelijk sikkel reeds, of witte schijf, of enkel  een nieuw licht dat komt,

De maan tot werkelijkheid wordt.

(vertaling August Willemsen uit Gedichten, Uitgeverij De Arbeiderspers 2000) 

(Geschreven met  Timeless - Music by  Merula and Glass,  2010) 

Slauerhoff / Custodio Castello